χαρβάλι

το, Ν

το ξύλο που κινεί την σκάφη τού μύλου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για λ. διαλ. προελεύσεως (πρβλ. και τον επίσης διαλ. τ. αρβάλλι με παρόμοια σημ.)].